Dan zit je zeker in je eigen poep en kots te trillen in koud water? Een baby kan toch helemaal niet ademen onder water? Waar haal je dat bad vandaan en waar zet je dat neer dan? Dan moet je trouwens even de aflevering van A’dam en E.V.A. kijken waarin het bad lek gaat, súpergrappig. Een paar vragen en opmerkingen die ik kreeg toen ik vertelde toen ik in bad wilde bevallen.

Medische termen en formulieren

Ik was al snel klaar bij ‘Verloskundig Centrum Tiel’. De eerste keer word ik direct na binnenkomst naar de behandeltafel geleid. ,,Wat gaat er eigenlijk precies gebeuren nu?’’, stamel ik nog. Er wordt hard in mijn buik gepord met een koude staaf en met enige spot medegedeeld dat dit –natuurlijk- een echo is. Mijn vriend staat beteuterd vanaf een afstandje toe te kijken als we het hartje zien kloppen op de monitor. Ik vind het een onprettige ervaring. Maar dat ligt aan ‘mijn buik die overgevoelig’ is.
Bij de volgende afspraak moeten we vooral mijn ‘patiëntenmap’ niet vergeten mee te nemen. Hartstikke feestelijk allemaal.

Eerst twijfel ik aan mezelf. Misschien ben ik inderdaad gevoelig. Misschien doe ik moeilijk. Misschien hoort dit erbij. Maar ik voel me steeds ziek als ik terugkom van een controle-afspraak. Ik ben echt een patiënt aan het worden. Hoe meer mijn map gevuld raakt met formulieren, testen en medische termen, hoe verder ik verwijderd raak van mijn eigen gevoel, de vreugde en de kracht die mijn buik mij geeft.

Ziekenhuisbevalling

In Volkskrant Magazine van juni (2016) staat een interview met Nederlands bekendste vroedvrouw Beatrijs Smulders. Ze vertelt dat ze ziet dat vrouwen tegenwoordig minder overtuigd zijn van eigen kracht en angstiger zijn. In contact komen met hun instincten maakt ze bang. Ze zijn bang om de controle te verliezen. Hier komt bij dat er steeds opduikt in de media dat Nederland een van de hoogste babysterftecijfers heeft. Hierdoor kiezen vrouwen massaal voor een bevalling in het ziekenhuis.

In het ziekenhuis is de kans op onnodige medische ingrepen veel hoger dan bij de thuisbevallingen. Door bijvoorbeeld een ruggenprik voel je minder wat je doet. Dit leidt juist tot meer ingrepen, zoals extra weeën-opwekkers en vacuümextracties. Smulders: ‘’Vrouwen beulen zich af in de sportschool, maar laten de marathon die een bevalling nu eenmaal is, verdoofd aan zich voorbij gaan.’’

Babysterftecijfers

Even over die babysterftecijfers; die cijfers kloppen niet. Nederland doet het, na de 28^ste zwangerschapsweek, op Zweden na het beste van de wereld. Dat het sterftecijfer zo hoog lijkt, komt omdat ook baby’s die overlijden tussen de 24 en 28 weken worden meegerekend. In veel andere landen tellen overleden baby’s pas vanaf 28 weken mee voor de statistieken.
Het is dus vooral een effectieve manier om de politiek (en barende vrouwen) richting ziekenhuis te beïnvloeden. En daarmee bevallingen onnodig te medicaliseren. Overigens doet Zweden het zo goed omdat er daar een betere communicatie en samenwerking is tussen gynaecologen en verloskundigen. Er is dus nog werk te doen in Nederland. Het zou toch gewenst zijn als beide groepen geen financiële prikkel meer krijgen in de besluitvorming rondom de zwangere.

Keuzevrijheid

Gelukkig mag je in Nederland-nu nog- zelf je verloskundige kiezen. Je kunt ervoor kiezen om thuis te bevallen, in het ziekenhuis, of –al dan niet noodgedwongen- een combinatie te maken. Die keuzevrijheid is volgens mij een groot goed. Een bevalling, en helemaal een bevalling die verloopt zoals je wenst, verandert je existentieel. Het is de bekrachtiging van je leven en lijf als vrouw. Dat is in ieder geval ook mijn ervaring.

Je hebt je ‘afkalfgemak’ zeker niet helemaal in de hand, maar je kunt het proberen actief te regisseren. Een bevalling waarbij je het gevoel krijgt dat je niet meer zelf mag kiezen (zowel thuis als in het ziekenhuis kun je trouwens veel dingen zelf kiezen), kan traumatisch zijn. Meer dan de pijn zelf. Misschien dat er daarom zoveel ‘helse bevallingsverhalen’ de ronde doen, dat het lijkt alsof je een uitzondering bent als je een normale bevalling hebt gehad.

Een thuisbevalling mag logischerwijs alleen als je zwangerschap normaal verloopt, je medisch in orde bent, de baby voldoende beweegt. Als je je veiliger voelt in het ziekenhuis of als je complicaties hebt tijdens je zwangerschap of bevalling, dan is het ziekenhuis een levensreddende uitkomst. De verloskundige heeft in de monitoring de belangrijkste taak.

Natuurlijke verloskunde

Mijn buik groeide door. Ik kom na een lange zoektocht uiteindelijk terecht bij een kleine praktijk voor natuurlijke verloskunde in Arnhem, gespecialiseerd in persoonlijk contact en badbevallingen.
Ze vertelt dat het bad vanaf de 37^ste zwangerschapsweek klaar moet staan in huis. Je kunt dus in je laatste zwaarlijvige weken af en toe lekker samen proef-badderen en bad-feestjes geven. Het is in 40 minuten gevuld met warm water en een flinke hoeveelheid zout om te voorkomen dat je uitdroogt. Door de verwarmingselementen blijft het water op temperatuur. Juist in de veilige omgeving van thuis kun je je openen en ontspannen. De pijnbestrijdende hormonen doen hun werk. Hierdoor verloopt de ontsluiting in de meeste gevallen sneller dan in het ziekenhuis en zijn er veel minder ingrepen nodig. Het risico op uitscheuren is kleiner.

Ook voor de baby is het heel prettig om tijdens de geboorte in het warme water terecht te komen. Dat kende hij nog uit de buik. Baby’s krijgen zuurstof door de navelstreng. Sommige baby’s blijven nog enkele minuten na de bevalling onder water en geven zelf aan dat ze naar boven willen. Pas als ze boven water komen, zullen ze rustig beginnen met zelf ademhalen. Om de vragen te beantwoorden die ik eerder kreeg; het bad wordt geleverd met een schepnetje om eventueel afval uit bad te scheppen.

Ontspannen bevallen

En ik beviel. En hoe. Zodra ik in het water zak, voel ik de heerlijke, ontspannende, rustgevende kwaliteit ervan. Het is als een warme kruik en verzacht de pijn. Ik kan door het hele bad bewegen en alle houdingen aannemen die ik wil.

Ik wil zeker niet beweren dat zwangerschapsyogaklasjes overbodig zijn. Ze geven een mooie basis, maar het is niet te vergelijken met zwangerschapshaptonomie waarbij de individuele begeleiding ervoor zorgt dat we tot in de kleinste details voorbereid zijn op het echte werk.

Mijn verloskundige is maar net op tijd. Ze kijkt goedkeurend knikkend met een zaklamp op haar hoofd naar me. Ik voel dat mijn baby zich afzet in mijn buik, om te helpen geboren te worden Een paar uur later zit ik in bad met de dikke kleine Vos op mijn borst. Zijn onderlip trilt van de schrik van de kracht waarmee hij ter wereld kwam. Mijn hele lijf trilt. Ook voor mijn vriend was het een verpletterende ervaring: ik zat de hele tijd bij hem op schoot.

 

 

+++

Bronnen;
Beatrijs Smulders interview Volkskrant Magazine 2016
Praktijk La Fuente, Jooske van Rijssel www.lafuente.nl
Vrije geboorte– Anne Mirthe Korteweg
De oerbron.nl (alle info rondom badbevallingen en huurbaden)
haptonomie-arnhemzuid.nl Pré- en postnatale haptonomische zwangerschaps-begeleiding
Boek ‘Vrije Geboorte”, van Anna Myrte Korteweg

 

De duurzame meisjes zijn benieuwd naar jouw mening! Ga naar de post op onze Facebookpagina.